1- คำฟัตวาของเชค อับดุลอะซีซ บิน บาซ -ร่อฮีม่าฮุลลอฮ์
คำตอบ เชคอับดุลอะซีซ บิน บาซ -ร่อฮีม่าฮุลลอฮ์- กล่าวว่า “ วิธีการที่ดีย่อมเป็นสื่อสำคัญที่จะให้ความจริงได้รับการยอมรับ ส่วนวิธีการที่รุนแรงและไม่ดีก็เป็นอันตรายใหญ่หลวงต่อการปฏิเสธความจริง หรือเป็นฉนวนของความสับสน ความอธรรม การเป็นศัตรู และการก่อเหตุวิวาท
การชุมนุมประท้วงที่คนบางกลุ่มกระทำขึ้นก็จัดอยู่ในประเภทหลังนี้เช่นกัน ซึ่งนับเป็นสาเหตุสำคัญที่สร้างอันตรายและความเสียหายต่อนักเผยแพร่ ดังนั้นการเดินขบวนไปตามท้องถนนหรือตะโกนโห่ร้องจึงไม่ใช่วิธีการถูกต้องและสร้างสรรค์หรือเป็นวิธีการเรียกร้องไปสู่ความดีงาม หากแต่วิธีการที่ถูกต้องนั้นก็คือการเยี่ยมเยือน(หากทำได้) ส่งสารด้วยการเรียกร้องไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นหัวหน้า ผู้นำ หรือผู้นำตระกูล ก็สมควรจะได้รับคำเตือนท้วงติงด้วยวิธีการดังกล่าว ไม่ใช่ด้วยความรุนแรงหรือชุมนุมประท้วง
ท่านนบีมุฮำหมัด ศ้อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม อยู่มักกะห์นานถึงสิบสามปี ท่านก็ไม่เคยใช้วิธีการเดินชุมนุมประท้วง(ทั้งๆ ที่ท่านและผู้ศรัทธาทั้งหลายก็ได้รับการกดขี่ข่มเหงจากชาวมักกะห์ผู้ไม่ศรัทธา) ท่านนบีไม่เคยข่มขู่ว่าจะประทุษร้ายต่อชีวิตและทรัพย์สินของผู้ข่มเหงแต่อย่างใด
ดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าวิธีการดังกล่าว (การชุมนุมประท้วง) จะก่อเกิดความเสียหายแก่นักเผยแพร่และการเผยแพร่ อีกทั้งยังเป็นการกีดกันมิให้การเผยแพร่ขยายตัวออกไปอีกด้วย ผู้มีอำนาจทั้งหลายก็จะตั้งตนเป็นศัตรูและขัดขวางการเผยแพร่เท่าที่พวกเขากระทำได้ ผู้เดินขบวนอาจทำไปด้วยเจตนาอันดี แต่สิ่งที่ได้รับกลับกลายเป็นตรงกันข้าม
การที่ผู้เรียกร้องไปสู่อัลลลอฮ์เจริญรอยตามวิถีทางของบรรดาร่อซูลซึ่งอาจจะมีผลล่าช้าไปบ้างแต่ก็ยังดีกว่าการกระทำที่ก่อให้เกิดผลร้ายต่อการเผยแพร่ หรืออาจทำให้การเผยแพร่เป็นอันต้องยุติลง ไม่มีพลังและอำนาจใดเว้นแต่ด้วยพลังและอำนาจของอัลลอฮ์”[1]
เชคอับดุลอะซีซ บิน บาซ- ร่อฮีม่าฮุลลอฮ์- ยังถูกถามอีกว่า การชุมนุมประท้วงของบุรุษและสตรีที่กระทำต่อผู้ปกครอง ถือได้ว่าเป็นสื่อที่ถูกต้องตามหลักการในการเรียกร้องหรือไม่ และหากผู้ประท้วงต้องเสียชีวิตลง จะถือว่าเป็นผู้เสียชีวิตในหนทางของอัลลอฮ์(ชะฮีด)หรือไม่
ท่านตอบว่า “ฉันไม่เห็นว่าการประท้วงไม่ว่ากระทำโดยสตรีหรือบุรุษ เป็นวิธีการที่จะแก้ปัญหาได้ ตรงกันข้าม การประท้วงกลับเป็นเหตุแห่งความวุ่นวายและความเลวร้าย เป็นเหตุแห่งการอธรรมผู้อื่นและทำร้ายผู้อื่นโดยมิชอบ ส่วนวิธีการที่ถูกต้องตามหลักการก็คือการส่งสาร(ท่านร่อซูลเคยปฏิบัติต่อผู้นำที่ยิ่งใหญ่ในอดีตทั้งผู้นำของโรมันและเปอร์เชีย) การตักเตือน และการเรียกร้องสู่คุณธรรมด้วยสันติวิธีนี้เป็นแนวทางของนักวิชาการทั้งหลายทั้งปวง อีกทั้งเป็นแนวทางของบรรดาศ่อฮาบะห์และผู้เจริญรอยตามท่านเหล่านั้นด้วยดี ซึ่งต่างก็ใช้การพบปะพูดคุยหรือการเจรจากับผู้นำและผู้มีอำนาจ มากกว่าการที่จะใช้วิธีการประจานบนธรรมมาสหรือในที่สาธารณะ ว่าเขาชั่วอย่างนั้นเขาเลวอย่างนี้ อัลลอฮ์เท่านั้นคือผู้ช่วยเหลือ”[2]
แหล่งที่มา ; [1] คัดจากวารสาร อัล-บุฮูษ อัล-อิสลามียะห์ ฉบับที่ 31 หน้า310
[2] คัดจากเทปบันทึกเสียงการบรรยายธรรมชุด มุคตะต่อฟาต มิน อักวาลิล อุละมาอ์