คำถาม คำกล่าวที่ว่า (การเดินทางคือส่วนหนึ่งของบทลงโทษ) คำกล่าวนี้คือหะดิษใช่หรือไม่ครับ ? และ(ถ้าเป็นหะดิษจริง ๆ) อะไรคือความหมายของหะดิษบทนี้ครับ ?
คำตอบ ใช่แล้ว (ที่ว่าคำกล่าวนี้คือหะดิษ) “การเดินทางคือส่วนหนึ่งของบทลงโทษ” (1) ; ทั้งนี้เพราะผู้เดินทางต้องทุกข์ทรมานทั้งสภาพจิตใจและสภาพร่างกาย , ท่านจะพบว่าคนเดินทางมักวิตกกังวลเฝ้ารอว่าเมื่อไหร่กันที่จะถึงบ้านเมืองที่เขาหมั้นหมายจะไปถึง , และท่านจะพบว่าเขามักวิตกกังวลหวาดกลัวในเรื่องอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น (ขณะเดินทาง) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคของเราที่เต็มไปด้วยพาหนะสัญจรซึ่งเกิดอุบัติเหตุที่อันตรายมานักต่อนัก , ด้วยเหตุนี้คนเดินทางมักไม่รู้สึกปลอดภัย แม้ว่าเขาจะเดินทางด้วยเครื่องบินโดยสาร ซึ่งเขาไม่รู้สึกปลอดภัย โดยที่จิตใจของเขาหวั่นกลัว (ระส่ำระส่าย) ว่าเครื่องบิน (ที่เขาโดยสาร) นั้นจะตกลง กลัวว่าจะเกิดข้อผิดพลาดต่าง ๆ แม้จะไม่ถึงระดับที่ทำให้เครื่องบินตกก็ตาม ตลอดจนตัวอย่างอื่นจากนี้ที่คนเดินทางมักรู้ดี”
แหล่งที่มา; เชค มุฮัมมัด บินศอและฮ์ อัลอุษัยมีน . ฟะตาวา นูร อะลัดดัรบ์ https://alathar.net/home/esound/index.php?op=codevi&coid=57287
(1) ศ่อเฮียะฮ์อัลบุคอรีย์ (3001) ศ่อเฮียะฮ์มุสลิม (1927)