เงื่อนไขของการอิจญ์ติฮาด (วินิจฉัยข้อตัดสินทางศาสนา)
- การมีองค์ความรู้ทางด้านหลักฐานต่างๆทางบทบัญญัติที่สามารถนำไปใช้ในการวินิจฉัยได้ เช่นรู้อายะฮ์ต่างๆที่เกี่ยวข้องกับฮุก่มศาสนา รวมถึงหะดีษด้วย
- การมีองค์ความรู้ที่เกี่ยวข้องกับความถูกต้องของหะดีษ(ที่สามารถนำมาใช้อ้างอิงเป็นหลักฐานได้) และความอ่อนแอของหะดีษ เช่น การรู้จักสายรายงาน และผู้รายงานหะดีษ และอื่นๆ
- การมีองค์ความรู้ด้านนาซิค และมันซู๊ค(ศาสตร์ด้านการยกเลิกฮุก่ม) และสิ่งที่เป็นมติเอกฉันท์ในหมู่นักวิชาการ(อิจญ์มาอ์) เพื่อที่จะได้ไม่ออกคำตัดสินศาสนาโดยใช้มันซู๊ค(สิ่งที่ถูกยกเลิกฮุก่มไปแล้ว) หรือตัดสินขัดแย้งกับมติเอกฉันท์
- การมีองค์ความรู้ด้านหลักฐานทางศาสนาที่มีผลทำให้การตัดสินชี้ขาดเกิดความแตกต่างกัน เช่น ความรู้ด้านการเจาะจงหลักฐาน หรือการตีกรอบตัวบทหลักฐาน หรือในทำนองเดียวกันนี้ เพื่อที่จะได้ไม่ออกคำตัดสินที่ค้านกับเรื่องดังกล่าว
- การมีองค์ความรู้ด้านภาษา(อาหรับ) และหลักพื้นฐานฟิกฮ์(อุซูลุลฟิกฮ์)ที่เกี่ยวข้องกับการสื่อความหมายต่างๆของคำ เช่น คำที่มีความหมายกว้าง คำที่มีความหมายเจาะจง คำที่ไม่ได้ถูกตีกรอบ คำที่ถูกตีกรอบ คำที่มีความหมายไม่ชัดเจน คำที่มีความหมายชัดเจน และอื่นๆ เพื่อที่จะได้ตัดสินชี้ขาดได้ตรงตามความหมายของคำที่ต้องการจะสื่อ
แหล่งที่มา; หนังสือ อัลอุซู้ลมินอิลมิลอุซู้ล ของเชคมุฮัมมัด บินซอและฮ์ อัลอุซัยมีน หน้า 85