คำถาม ใจความเนื้อหาก็คือ มีคนหนึ่งปฏิบัติตนตามหลักการภาคฟัรดูอย่างครบถ้วน ไม่ว่าจะเป็นละหมาด ถือศีลอด และอื่น ๆ แต่ปัญหาก็คือว่า เขาคนนี้มีพฤติกรรมชอบสำเร็จความใคร่ตัวเอง และได้ฝากถามมาถึงข้อตัดสินในหลักการอิสลามในเรื่องนี้ครับ ?
คำตอบ ที่ถูกต้องที่สุดตามที่นักวิชาการได้ให้ทัศนะไว้เกี่ยวกับการสำเร็จความใคร่ตัวเองด้วยมืออันเป็นที่รู้กันในชื่อเรียกที่ว่า “อัลอาดะฮ์อัสสิรรียะฮ์” (การช่วยตัวเอง) : คือเป็นเรื่องที่ต้องห้าม (หะรอม) ซึ่งนี่คือทัศนะนักวิชาการส่วนมาก โดย(พิจารณา)จากภาพรวมของโองการอัลกุรอ่านที่ว่า :
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5) إِلا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (6) فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
“และบรรดาผู้ที่พวกเขาเป็นผู้รักษา (ไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ของ) ทวารของพวกเขา * เว้นแต่แก่บรรดาภรรยาของพวกเขา หรือที่มือขวาของพวกเขาครอบครอง (คือทาสี) ในกรณีเช่นนั้นพวกเขาจะไม่ถูกตำหนิ * ฉะนั้นผู้ใดแสวงหาอื่นจากนั้น ชนเหล่านั้นพวกเขาก็เป็นผู้ละเมิด” (อัลกุรอ่าน 23:5-7)
อัลลอฮ์ ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ได้ทรงชื่นชมบรรดาผู้ที่รักษาอวัยวะเพศของเขา โดยไม่ใช้มันปลดปล่อยอารมณ์ความใคร่ไปกับสิ่งอื่นใด นอกเสียจาก(ใช้อารมณ์ความใคร่นั้น)กับผู้เป็นคู่ครองของเขา หรือทาสที่อยู่ภายใต้การปกครองของเขาเท่านั้น และพระองค์ทรงตัดสินว่าผู้ใดที่ปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ของเขากับสิ่งที่นอกเหนือไปจากที่กล่าวมานี้ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไรก็ตาม นั่นเท่ากับเขาเป็นผู้ละเมิดต่อสิ่งที่อัลลอฮ์ได้ทรงอนุญาตไว้ (คือคู่ครอง กับทาส) ซึ่งการสำเร็จความใคร่ตัวเองด้วยมือนั้น เข้าอยู่ภายใต้ภาพรวมของใจความเนื้อหาของโองการนี้ที่กล่าวมา
แหล่งที่มา; ฟะตาวา อัลลัจนะฮ์ อัดดาอิมะฮ์ คณะกรรมการถาวรฯ (คำถามที่ 1376)